V.S.R.C. - Oude Lullen
			            Op een ietwat sombere zaterdagochtend stroomden de Heilige gronden van Olympos langzamerhand vol met zwart paars gepeupel. Menig lid had zijn mond al volgestopt met een heerlijke taart versierd met een ouderwets prachtige foto en een dappere mok koffie naar binnen gegoten. Waar menig student er nog brak uitzag waren de burgers dit jaar verdacht fit. Waar onze Heeren vol goede moed ruim op tijd waren begonnen met de warming up, stonden de burgers nog om zich heen te kijken waar de rest van hun spelers eigenlijk was. Een opstelling werd aan die kant nog even snel in elkaar geflanst werd waren wij al bezig met inspelen. Met de zoete smaak van de overwinning van vorig jaar nog in de moed begonnen de studenten ongekend fel, waar was het v.s.r.c. kwartiertje!?!?, aan de wedstrijd. Mijnheer de Deurheenheenzitter wist de studenten zelfs op voorsprong te brengen met een try die zijn naam eer aan doet. Helaasch lukte het niet deze te converteren. Helaas was dit ook een van de weinige keren dat wij een try line zagen die niet de onze was. De burgers werden wakker en wisten met hun jaaaaren aan ervaring en kilo's door onze verdediging heen te beuken. Het inside popje was een soort kink en onze defense een maagd, ze wisten niet wat hen overkwam. Enkele try's van V.S.R.C.'ers later, zelfs een USRS'er wist te drukken?, wist de heer Westdorp door te breken. Ik dacht even nog beschonken te zijn van de avond ervoor want ik zag dubbel. Gelukkig had mijn zicht mij enkel in de steek gelaten, het was de heer Dekker die als een malle achter de heer Westdorp aan rende. Dat de heer Westdorp op een halfgod leek was iedereen wel duidelijk, maar dat hij dezelfde gevoelige plek zou hebben hadden maar weinigen verwacht. Het leek een zekere try totdat een ijzige schreeuw over het veld schalde en de heer Westdorp ten gronde stortte. Achilles, jaloers zijnde op de schoonheid van de heer Westdorp, had besloten met zijn speer de achillespees te doorsnijden. Dit betekende helaas het einde van de wedstrijd voor de heer Westdorp. De heren Eijgelshoven en Heitkamp hadden de smaak te pakken en drukte beide meerde try's. USRS'ers op het veld betekent gevaar, dat weet iedereen. De heer Langelaar had deze memo echter niet ontvangen en probeerde dapper de heer Companje Jr. te stoppen. Dit heeft hij moeten bekopen met een rechte neus en een degelijke hoeveelheid bloed. Nadat meer en meer studenten uitvielen en het gelijkspel bleef oplopen is er besloten om de wedstrijd vroegtijdig te beëindigen. De heren spelers schudde elkaar de hand en gingen onder het genot van het goudgele levenselixer genieten van het spel van de Damesch en de rest van de dag. Hulde V.S.R.C. en Hulde gelijkspel!!!
