The Vets - V.S.R.C. Damesch

Voor het bier rijkelijk kon gaan vloeien en we ons naar de geboorteplaats van Guus Meeuwis zouden gaan begeven voor een nieuwe editie van het legendarische weekend der V.S.R.C., werd er onderweg nog the Battle of the Vets gespeeld. Bij aankomst zagen wij een fenomeen dat bij ons als Utrechtse rugbyers niet bekend was, namelijk een rugbyveld dat geheel bedekt was door een plantensoort genaamd "gras". Deze prachtige laag van groene bedekking moest natuurlijk even van dichtbij bekeken en bevoeld worden. Al gauw merkten we dat het niet onaangenaam was hierop te vallen, wat ervoor zorgde dat het percentage tackels fors omhoog ging. Helaasch had de tegenstander een magere opkomst, maar gelukkig gingen onze Damesch veel liever mee op V.S.R.C.-weekend dan naar een bevrijdingsfestival en hadden wij speelsters in overvloed. Een nadeel van het uitlenen van speelsters is dat er posities wegvallen en anderen met minder of geen ervaring deze moeten opvullen. Zo mocht onze breedste lijner Linde de Lange in de line-out en met de zeer voorwaartsch ervaren Mileen Storteboom in de scrum. Annemarie Kusters merkte dat rugby toch wel echt een zeer inspannende sport is, het feit dat we 7's speelden en dit nog vermoeiender is dan de andere vormen van rugby, was ze even vergeten. De inspanning werd haar iets te veel en ze besloot dat ze na drie trainingen terug zijn van een blessure wel weer toe was aan rust, de oplossing was dus om haar enkel te verzwikken. Het maken van try's en vooral eerste try's moet te allen tijde aangemoedigd worden, ook al wordt er voor de tegenstander gespeeld. Zo werd er hard gejuicht toen Myrthe Verhage haar eerste try scoorde, al was het wel wat minder hard dan wanneer er voor ons eigen team gescoord werd. Uiteindelijk werd de wedstrijd besloten met een gelijkspel, waarbij gezegd moet worden dat het aantal VSRC try's hoger was dan het aantal Vets try's en wij ons dus de echte dierenartsen mogen noemen.