S.V.R.C. / V.S.R.C.

Op 7 mei stond er een heuse klassieker op het programma: de Damesch van de V.S.R.C. tegen de S.V.R.C. uit Delft. De spanning? Afwezig. De sfeer? Uitmuntend. De uitslag? Helemaal fantastisch.

Al na 8.4 seconden lieten we weten hoe laat het was: scrum, doorbraak van Mejuffrouw Bokma, gevolgd door een try en daarna een conversie perfect raak door Mejuffrouw Van Suylekom. Alsof het in scène gezet was. Daarmee begon de try-parade die geen pauze meer kende.

Het zonnetje scheen op het perfect gemaaide gras van Delft, maar de échte warmte kwam van het samenspel, de tackles en jawel de verplichte koprollen. Mejuffrouw Verhage, Captain Storteboom, Mejuffrouw van Kasteel, Mejuffrouw Bokma en uiteraard nog een keer Mejuffrouw Verhage, scoorden alsof het een goed geoliede try machine betrof. En na elke try schoot Mejuffrouw Van Suylekom de conversie raak. Zoals het heurt.

Delft wist ook een paar keer door te breken, maar vergat hun koprollen. Hun supporters vroegen er zelfs om en terecht. Als je dan eenmaal scoort tegen de Damesch, geef er dan op z'n minst een acrobatische draai aan. Maar gezellig waren ze wel, die Delftse dames eerlijk is eerlijk.

Na de wedstrijd vloeide het bier rijkelijk. En hoewel het verschil op het scorebord richting gênant ging, was er van vijandigheid geen sprake. Wij vieren de derde helft zoals we rugby spelen: met overtuiging, gelach, en een gezonde dorst.

We hebben ze gebroken als breekbare bordjes Delfts blauw op de stenen vloer. En de scherven? Die hebben wij opgeveegd, in een zakje gedaan en als cadeau aangeboden, zodat niet vergeten kan worden wie die dag de winnaars waren. Tot ziens, hopelijk hebben ze zichzelf tegen die tijd weer aan elkaar gelijmd.

Uitslag: 10-70 waarvoor HULDE!!