Erik van Beest bokaal

Op de prachtige herfstavond van donderdag 13 november vertrokken de mannelijke leden van de V.S.R.C. te paard op hun stalen ros vanaf het Androclusgebouw. Het bleek een lange tocht, want mijnheer de ab Actis en mijnheer Fransen belden dat zij waren afgedwaald naar de verkeerde Gouden Drietand, ten zuiden van Utrecht.

Eenmaal gearriveerd en met een goed gevulde maag op URC, mochten de heeren zich direct omkleden om warm te lopen. Onze tegenstanders waren namelijk al geruime tijd bezig met het oefenen van hun calls. Na kennisgemaakt te hebben met de scheidsrechter, die er zichtbaar veel zin in had, begon de wedstrijd met onze kick-off.

Het eerste kwartier werd er fel gestreden om onze eigen helft te verlaten. Want oei, wat waren die burgers dik: ze bleven maar op ons inbeuken. Desondanks hielden de mannen knap hun positie vast.

Toen echter de eerste try's tegen ons vielen, zakte de moed enigszins in de schoenen. Gelukkig laten onze voorwaartsen zich niet zomaar kennen, en beukte mijnheer Berghuis er op volle vaart doorheen en drukte de eerste try. Mijnheer Rensenbrink werd hierdoor geïnspireerd en probeerde hetzelfde, maar werd vervolgens hardhandig achteruit gezet door de tegenstander.

Na de rust deden we opnieuw een uiterste poging het tij te keren. Mijnheer Berghuis drukte zelfs zijn tweede try, maar het mocht niet baten: de wedstrijd eindigde uiteindelijk in een gelijkspel.

Na afloop stond er welbekend een stevige derde helft klaar in de kantine, die wij uiteraard hebben gewonnen!